Bibliomancja - wróżenie z ksiąg

Bibliomancja to wykorzystanie ksiąg do wróżenia. Metoda wykorzystywania świętych ksiąg (zwłaszcza określonych słów i wersetów) do „magicznej medycyny”, usuwania negatywnych bytów czy wróżenia jest szeroko rozpowszechniona w wielu religiach świata. Bibliomancja nie dotyczy jedynie chrześcijaństwa, ale również innych religii i kultur.

Wśród chrześcijan najczęściej używa się Biblii, a w kulturach islamu Koranu.

Ponieważ właściciele książek często mają ulubione fragmenty, na które otwierają się książki, niektórzy praktycy używają kości lub innego losowania, aby wybrać stronę do otwarcia. Praktyka ta została sformalizowana przez użycie monet lub łodyg krwawnika w konsultacji z I Ching . Wróżenie tarota można również uznać za formę bibliomancji, z tą główną różnicą, że karty (strony) są niezwiązane. Innym sposobem na obejście tego jest wycięcie strony czymś w rodzaju brzytwy.

Inny wariant wymaga wybrania losowej księgi z biblioteki przed wybraniem losowego fragmentu z tej księgi. Dotyczy to również sytuacji, gdy książka sama spadła z półki. Angielski poeta Robert Browning użył tej metody, aby zapytać o losy swojego pociągu do Elizabeth Barrett (później znanej jako Elizabeth Barrett Browning ). Początkowo był rozczarowany wyborem książki Gramatyka włoska Ceruttiego , ale otwierając ją na chybił trafił, jego wzrok padł na następujące zdanie: „jeśli kochamy w tamtym świecie tak, jak kochamy w tym, będę cię kochał na wieki” (co było tłumaczenie pisemne).