Wróżby - czym są? Co to jest wróżbiarstwo?
Istnieje wiele sposobów na przepowiadanie przyszłości, a wróżenie jest jednym z nich. Wróżbiarstwo jest sztuką przewidywania lub odkrywania rzeczy, które nie mogą być postrzegane przez żaden z naszych pięciu zmysłów. Istnieje wiele metod wróżenia - chiromancja, karty tarota, numerologia, astrologia i wiele innych! W tym artykule dowiemy się, co to znaczy, gdy ktoś mówi, że jest "wróżbitą" i jak działa wróżenie.
Wróżbiarstwo zawsze odgrywało rolę w starożytnych kulturach, zwłaszcza gdy wróżbita pełnił ważną rolę kapłana. Wróżbici i kapłani byli obecni we wszystkich zakątkach świata od niepamiętnych czasów, włączając w to Babilończyków, Egipcjan, Kananejczyków i Greków, by wymienić tylko kilku spośród wielu. Dobrym przykładem jest to, że celtyccy jasnowidze byli często zatrudniani przez lokalne plemiona, takie jak te żyjące w tym, co teraz znamy jako Irlandię lub Szkocję, gdzie działali nie tylko w celach religijnych, ale także służyli królom podczas bitew z wrogami, takimi jak Rzymianie, którzy próbowali przechwycić tę wiedzę z obawy, że zaszkodzi im ona pewnego dnia, jeśli wojna kiedykolwiek nadejdzie z ich strony ponownie!
Wróżenie w czasach antycznych
Zarówno wyrocznie, jak i widzący w starożytnej Grecji praktykowali wróżbiarstwo. Wyrocznie były kanałami dla bogów na ziemi; ich proroctwa były rozumiane jako dosłowna wola bogów. Ze względu na duże zapotrzebowanie na konsultacje wyroczni i ograniczony harmonogram pracy wyroczni nie były one głównym źródłem wróżbiarstwa dla starożytnych Greków.
Widzący nie mieli bezpośredniego kontaktu z bogami; zamiast tego byli tłumaczami znaków dostarczonych przez bogów. Widzący używali wielu metod, aby wyjaśnić wolę bogów, w tym extispicy , ptasich znaków itp. Byli liczniejsi niż wyrocznie i nie trzymali się ograniczonego harmonogramu; dlatego były wysoko cenione przez wszystkich Greków, nie tylko tych, którzy mogli podróżować do Delf lub innych tak odległych miejsc.
Wadą widzących było to, że można było odpowiedzieć tylko na bezpośrednie pytania typu tak lub nie. Wyrocznie potrafiły odpowiedzieć na bardziej ogólne pytania, a widzący często musieli dokonać kilku poświęceń, aby uzyskać najbardziej spójną odpowiedź. Na przykład, jeśli generał chciałby wiedzieć, czy wróżby są właściwe, aby nacierać na wroga, zadałby swojemu jasnowidzowi zarówno to pytanie, jak i czy lepiej byłoby dla niego pozostać w defensywie. Jeśli widzący udzielił spójnych odpowiedzi, rada została uznana za słuszną.
Krytyka wróżbiarstwa
Na naszej stronie dowiesz się więcej o wróżbach i wróżbiarstwie!